Bufor to zbiornik magazynujący energię cieplną umiejscowiony pomiędzy pompą ciepła, a odbiornikami w postaci grzejników lub ogrzewania podłogowego. Należy do części składowych układu grzewczego, zapewniając instalacji odpowiedni zład wody.
Głównym zadaniem buforu jest zapewnienie odpowiednich warunków do pracy pompy ciepła. Zdarza się, że zład wody występujący w kaloryferach lub podłogówce nie wystarcza by spełnić wymogi przedstawione przez producenta. Szczególnie z taką sytuacją spotykamy się w przypadku modernizowanych budynków. Ze względu na energochłonność wymagają one zastosowania urządzeń o większej mocy w porównaniu do nowoczesnego budownictwa. Mówiąc w skrócie im mniej energooszczędny budynek tym większą moc pompy należy stosować, a to wiąże się z większą pojemnością bufora. Ponadto by ekologiczne urządzenie grzewcze pracowało stabilnie, układ musi mieć zapewniony min. przepływ wody podany w karcie technicznej pompy ciepła. Jeśli w budynku system sterowany jest za pomocą głowic termostatycznych, bufor dodatkowo zabezpiecza pompę ciepła podczas tzw. defrost’u czyli procesu odszronienia parownika.
Zakładając, że w budynku znajduje się źródło grzewcze np. kocioł gazowy, który nie będzie poddany demontażu, a będzie on pełnił rolę dodatkowego wsparcia to zastosowanie bufora również staje się konieczne.
Na rynku dostępny jest duży wybór zasobników. Istnieją zbiorniki zwane kombinowanymi, które w jednej bryle mieszczą zarówno zasobnik dla układu centralnego ogrzewania, jak również do celów ciepłej wody użytkowej. Dodatkowo dostępne są zasobniki umożliwiające podłączenie kilku źródeł grzewczych lub zbiorniki o dużych pojemnościach, które magazynują ciepło wytworzone w tańszej taryfie żeby dysponować nim w taryfie droższej. W zależności od planów i potrzeb instalator powinien zaproponować odpowiednie urządzenie dla budynku.
By instalacja pracowała ekonomicznie należy zapoznać się z kartą katalogową producenta. Bufory posiadają karty efektywności energetycznej, im bliżej klasie A tym lepsze parametry izolacji osiąga dany zasobnik, a to w efekcie przekłada się na dłuższe utrzymanie osiągniętej temperatury minimalizując straty postojowe.
Nie jest zaskoczeniem, że inwestorzy chcą możliwie jak najbardziej zredukować koszty zakupu instalacji opartej na pompie ciepła. Jeśli inwestor odpowiednio przygotuje swój budynek na montaż pompy ciepła instalacja będzie mogła pracować bez bufora. Jest to szczególnie ważne w budynkach, które nie posiadają wydzielonego pomieszczenia technicznego. Przede wszystkim budynek powinien być energooszczędny, oparty na instalacji płaszczyznowej, co ważne nieregulowanej. Jeśli pojemność wody w układzie grzewczym spełni wymagania producenta, a pompa będzie jedynym źródłem grzewczym w budynku to w tej sytuacji nie jest wymagane stosowanie dodatkowego zasobnika.
W większości przypadków stosowanie bufora jest zalecane, jednak nie można tego uznać jako w pełni wymagany element systemu grzewczego. Każdy budynek powinien zostać indywidualnie przeanalizowany zgodnie z jego wymaganiami, a instalacja zaprojektowana w ten sposób, by zapewnić możliwie jak najlepsze dostarczenie ciepła niskim kosztem.